Banatski Dvor

Današnji Banatski Dvor se sve do Drugog svetskog rata sastojao od dva naselja, između kojih je prolazila uskotračna pruga, jer su ova sela imala zajedničku železničku stanicu. U vreme otvaranja uskotračne pruge jedna od ovih naselja, Rogendorf, bilo je u posedu porodice Čekonjić. Pretpostavlja se, da su Šandor Čekonjić i njegova supruga, Margit Vaji upravo uskotračnom prugom stigli do svog novog doma, dvorca u Rogendorfu, nakon što su sredinom oktobra 1898. godine sklopili brak u Bratislavi.[1]

Na ovom stajalištu je kao prijemna zgrada, služila proširena stražarnica. Osnova objekta imala je oblik izduženog pravougaonika, dužine 12,29 metara, a širine 6,10 metara. U zgradi su postojala dva nivoa, podrum, 1,5 metara unutrašnje visine, i prizemlje, 2,8 metara unutrašnje visine. U prizemlju su se nalazili jedna kancelarija, jedna čekaonica i deo za stanovanje sa dve sobe, kuhinjom, ostavom i predsobljem. Po situacionom planu, na ovoj stanici bili su sagrađeni još sledeći objekti: magacin za žito, pomoćne prostorije, pećnica, nužnik, bunar, i kućica za signalizaciju.[2]

U bilizini ovog stajališta nalazio se kombinovani gvozdeni most na Starom Begeju, dužine 30 metara i širine 8 metara. Imao je mehanički branik za bezbednost saobraćaja. Pored mosta su bili sagrađeni: stražarnica, pomoćni objekat, bunar i pećnica. Tu je živelo stalno zaposleno lice sa porodicom, čija je dužnost bila da dočekuje i ispraća vozove i da se stara o bezbednom saobraćaju preko mosta. Na ovom mostu je zabeležena jedna nesreća, koja se desila 3. novembra 1934. godine. Rampa nije bila spuštena prilikom prelaska voza preko mosta, i teretni voz je iz pravca Velikog Bečkereka je na sred mosta udario u zaprežna kola koja su vozila kukuruz iz Aleksandrova. Zaprežna kola su u potpunosti bila uništena, oba konja su uginula, a putnici zaprežnih kola zadobili su manje povrede. Posle ove nesreće železnički radnik je bio kažnjen i dobio je otkaz.[3] Most je stradao u drugom svetskom ratu, ali je ubrzo ponovno osposobljen. Zadržana je gvozdena konstrukcija, a gore su stavljene drvene talpe. Nakon ukidanja železničkog saobraćaja most je funkcionisao kao drumski prelaz, sve do 1986. godine kada je pored njega sagrađen betonski most. Tom prilikom je srušena i stražarnica. Danas postoje zidani ostaci mosta.

Danas je u jedan deo nekadašnje proširene stražarnice preuređen u porodičnu kuću, sa baštom, dok je drugi deo zgrade skladište, i nalazi se u prilično lošem stanju. Ostale železničke građevine su vremenom uklonjene.